واقعیت مجازی و واقعیت افزوده دو مفهوم مشترک هستند. هر دو آنها توانایی قابلتوجهی در تغییر ادراک ما از جهان دارند.
AR و VR یک قدم فراتر از واقعیت
انسان توسط حواس خود دنیای اطرافش را درک میکند. ترکیب همزمان دنیای واقعی و تصاویر مجازی مفهوم واقعیت افزوده را شکل میدهد. در واقعیت افزوده (AR) ارزش اولیه واقعیت موجود حفظ شده و اطلاعات حساس آن توسط تولیدات کامپیوتری پوشش داده میشوند. بدین شکل یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم به عناصر دنیای واقعی افراد اضافه میشود. عناصر پیرامون عمدتاً توسط سنسورها دریافت شده و توسط کامپیوتر پردازش میگردد. سپس تولیدات کامپیوتری با یک رابط تعاملی با عناصر محیطی آمیخته میگردد، به طوری که به صورت یک دنیای واقعی درک میشود. به موازات فناوری واقعیت افزوده (AR)، فناوری واقعیت مجازی (VR) وجود دارد. این فناوری با ایجاد یک محیط مجازی در جلوی چشمان کاربر و بر اساس حرکت سر و بدن آن محیط مجازی تعامل برقرار میکند.
به عبارت دیگر هنگامی که یک فرد هدست واقعیت مجازی (VR) را بر روی سر خود نصب میکند، محیطی را مشاهده میکند که بر اساس تغییر موقعیت بدنش تغییر میکند و ذهن انسان پس از مدتی میپذیرد که در یک محیط واقعی قرار گرفته است. یک محیط واقعیت مجازی در هدست واقعیت مجازی توسط اپلیکیشنهای اختصاصی آن به وجود میآید. علاوه بر این با استفاده از گجتهای دیگر میتوان حواس دیگر را نیز تحت تأثیر قرارداد تا با ادغام احساسات مختلف تجربه کاملتری برای کاربر بوجود آورد. محتوای فناوری واقعیت مجازی (VR) میتواند به دو شکل محتوای 360 درجه یا شبیهسازی باشد.
[caption id="attachment_9011" align="aligncenter" width="1000"]
آشنایی با واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR)،[/caption]
تفاوت فناوریهای واقعیت افزوده و واقعیت مجازی
همانطور که اشاره شده واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، هر دو مبتنی بر تصاویر ایجاد شده توسط کامپیوتر میباشند. بااینحال وجه تمایز این دو در این است که در واقعیت مجازی (VR) کلیه عناصر درک شده توسط کاربر، ساخته شده توسط کامپیوتر هستند. اما در واقعیت افزوده (AR) بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک میکند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته شدهاند. با اینکه واقعیت مجازی (VR) نیازمند تجهیزات خاص خود میباشد، از واقعیت افزوده (AR) میتوان با ابزارهای سادهتری مانند اپلیکیشنها و نرمافزارهای قابل نصب بر روی تبلتها و گوشیهای هوشمند استفاده نمود که قابلیت افزودن امکانات واقعیت افزوده را دارند. با نصب این نرمافزارها، تصاویر توسط دوربین گوشی هوشمند و سایر سنسورها (مانند میکروفون، GPS و...) به عنوان ورودی دنیای واقعی به نرمافزار واقعیت افزوده داده میشود، سپس پردازش تصویر انجام شده و متناسب با آن، اطلاعات دیجیتالی که میتواند تصاویر، صدا و. . . باشد قابل استفاده میباشد. علاوه بر آن امکان مشاهده محتوای واقعیت افزوده از طریق هدستهای AR مانند HoloLens نیز وجود دارد.
فرق اصلی این دو تکنولوژی در چیست؟
درحالیکه VR همهگیرتر است، AR آزادی بیشتری را برای کاربر فراهم میکند و امکانات بیشتری را برای بازاریابان فراهم میکند زیرا نیازی به هدستهای مجهز نیست.